รีวิวภาพยนต์เรื่อง The Shape of Water เดอะ เชฟ ออฟ วอเทอร์

ภาพยนตร์เรื่องนี้ถือว่าเป็นภาพยนตร์ที่ไม่ได้มีฉากหรูหราหรืออะไรที่พิเศษแต่เราว่าสามารถสะกดคนดูได้ดีมากๆเพราะในเรื่องตัวละครที่ต้องบอกเลยว่ามันเกินสมจริงๆอ่ะ มันทำให้เราคิดว่าตัวละคร ที่เป็นมนุษย์ครึ่งปลานั้นมันมีจริงๆและการถ่ายทดอารมณ์ของตัวนักแสดงนั้นก็ดีมากๆ เล่นดีกันทุกตัวละครแถวตอนจบมีแอบพีคแบบที่เราอึ่งไปเลยก็ว่าได้ ในเรื่องจะเป็นไปในแนวย้อนยุคหน่อยๆ

เอลิซ่า สาวใบ้ (แต่หูไม่หนวก) เป็นพนักงานทำความสะอาดในศูนย์วิจัยทางด้านอวกาศแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกา ในยุคสงครามเย็น วันดีคืนดี ทางศูนย์ฯ ก็นำสัตว์ประหลาดจากป่าลึก ที่มีลักษณะคล้ายๆ คนผสมปลา (อารมณ์ประมาณ “พรายน้ำ” ) มาจองจำไว้ในห้องลับของศูนย์ฯ นี้ นางเอกของเราก็เข้าไปปัดกวาดเช็ดถูในห้องทดลองนี้บ่อยๆ เห็นเจ้าพรายน้ำถูกทำทารุณกรรมบ่อย ๆ เข้าก็ รู้สึกสงสาร จนพัฒนากลายมาเป็นความรักที่โรแมนติคราวกับการ์ตูนดิสนีย์เรื่อง “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” อะไรปานนั้น แต่จุดพีคสุด อยู่ตรงที่สัตว์ประหลาดตัวนี้ต้องถูกฆ่าและชำแหละเพื่อการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ นางเอกทนไม่ได้ เลยวางแผนพาพรายน้ำหนี และนำไปซ่อนไว้ที่ห้องน้ำในบ้านเช่าของเธอ แต่ในที่สุดก็โดนตามล่า จนต้องพากันหนีแบบทุลักทุเล และ ลุ้นหนักมาก ส่วน ตอนจบเรื่องจะลงเอยแบบใด จะเสียน้ำตาหรือได้รอยยิ้มกลับมา อันนี้ไม่เฉลยไปดูกันเอง ที่โรงภาพยนตร์ในเครือเมเจอร์ทุกแห่งหนทั่วประเทศไทย

ในส่วนของการดำเนินเรื่อง ถือว่าทำได้ดี เรื่อยๆ ในตอนต้นเรื่อง และเร้าความตื่นเต้น ขึ้นเรื่อยๆ ในตอนกลางกับตอนท้ายของเรื่อง ผมให้คะแนนในส่วนนี้ที่ 9.5/10 ในส่วนของมุมกล้องและภาพ รวมทั้งดนตรีประกอบ น่าประทับใจมาก ผมให้ 10/10 ในส่วนของดารานักแสดงนำ โดยเฉพาะ Sally Hawkins ที่รับบทเป็น “เอลิซ่า” หญิงใบ้ และ Michael Shannon ที่รับบทเป็น “สตริคแลนด์” ตัวร้ายของเรื่อง ผมว่าเล่นได้ดีสมบทบาท กระชากอารมณ์ด้วยสีหน้าและแววตาแบบสุดๆ ผมให้ที่ 9.5/10